De visie van Voka (Daan Ayels), het antwoord van AADM (Roel Van Giel)
In juni krijgen de syndicale artsenverkiezingen hun beslag. Met een zesdelige reeks trapt Artsenkrant de kiescampagne op gang.
Voka - Daan Aeyels
De medische verkiezingen zetten de debatten rond gezondheidszorg op scherp: artsensyndicaten rollen over elkaar met ferme standpunten over realisaties, extra middelen en minder administratie. Het participatieve model, waarbij zorgverstrekkers 'skin in the game' hebben, is essentieel om de uitdaging aan te gaan om meer en meer complexe zorg te leveren. We zullen dat moeten doen met minder professionals en een strak financieel kader. Om de uitdagingen van de toekomst aan te gaan, moeten de zero-sum competition én de vergadercultuur op de schop.
Geef de achterban een toekomstplan dat politici niet kunnen weigeren. En de stemmen zullen volgen
Oude witte grijze mannen beslissen over de toekomst. Zo zou het woke discours de zeer beperkte opkomst bij medische verkiezingen wegzetten als een generatiekloof. Een niet representatieve groep beslist voor de bonte meerderheid. Ja, er zijn een paar bedenkingen te maken bij de lage opkomst: de proportie includeert een groot aandeel erkende maar niet actieve artsen. Haal die er uit en je wint 10% stemmers. Zorg voor een eenvoudige stemprocedure - of werk op aantal leden - en je wint er geheid nog een aantal. Maar een generatiekloof? Nee.
De echte kloof zit in de constante hanengevechten tussen de ene groep stakeholders over de centen van een andere groep. Huisartsen vs. apothekers. Kine's vs. overeenkomstencommissie. Specialisten tegen ziekenhuizen. Verpleegkundigen tegen verpleegkundigen. Dáár verlies je de interesse van de velen die in de praktijk al veelvuldig samenwerken. Dáár verlies je de interesse van de velen die al lang door hebben dat er veel meer gezondheid gerealiseerd kan worden door niet elke patiënt of akte af te schermen, maar na te gaan met wie je zorg kan delen.
Kiezers lok je met een gezamenlijk plan waarin artsen met lef én met anderen durven ondernemen. Weg met commissies waarin regeltjes en afspraken worden gemaakt om de muur rond de eigen centen te versterken. Ga op zoek naar een gedurfd zakelijk plan. Steek de koppen bij elkaar! Werk samen rond zorg en businessplan! Schop de dichotomie bont en blauw! Onderneem! Geef wat leven aan de zorgraden en eerstelijnszones door ze om centen en procenten te laten draaien in plaats van oeverloze discussies met tig vertegenwoordigers die elk roepen voor hun eigen volk.
Een sterke vertegenwoordiging van artsen én van andere zorgprofessionals is cruciaal om het respect van beleidsmakers te verdienen. Voor je het weet beslissen ambtenaren in je plaats. Geef de achterban een toekomstplan dat politici niet kunnen weigeren. En de stemmen zullen volgen.
AADM - Roel Van Giel
De visie van VOKA is duidelijk. Ze geldt niet alleen voor zorgverleners, maar ook voor de werkgevers- en werknemersorganisaties die de macht hebben in de Algemene Raad - het hoogste orgaan van het Riziv. Ook zij moeten het algemeen belang van de patiënt en een duidelijke visie op gezondheidszorg voorop zetten.
Samenwerken is niet contradictorisch met het verdedigen van de beroepsbelangen
Maar vertrekken vanuit een duidelijke visie op gezondheidszorg, silo's doorbreken en samenwerken ook op beleidsniveau, zoals we dat in de praktijk doen, is net de basis van de visie van AADM. Samenwerken is niet contradictorisch met het verdedigen van de beroepsbelangen. Integendeel, het toont juist aan dat je een duidelijke visie hebt op de geneeskunde, dat je sterk in je schoenen staat. Domus Medica heeft al jaren die traditie. In december 2022 was er nog de publicatie van het visiedocument Huisarts 2030. Ook AADM werkte de voorbije jaren vanuit een duidelijke visie op de gezondheidszorg die gestoeld is op het 'quintuple aim'-principe en public health.
De specialistische geneeskunde verdient eveneens een duidelijke visie op de toekomst. Maar daarvoor moeten ook intern bij de artsenverenigingen de schotten op de schop. De opdeling in wetenschappelijke, beroeps- en syndicale organisaties dient alleen het belang van de eigen organisaties en niet het belang van de artsen in het veld. Enkel samen zullen we de belangen van de artsen kunnen blijven verdedigen. Dat is exact wat AADM in de volgende jaren wil doen namelijk een plaats geven aan de wetenschappelijke en de beroepsverenigingen in het beleid.
En net vanuit die duidelijke visie op de geneeskunde doe je aan sterke beroepsverdediging, moet je je niet beperken tot krampachtig verdedigen of holle slogans, maar kan je samen met de andere zorgverleners een ambitieus project voor de toekomst uitbouwen. Zodat we ook binnen twintig jaar met veel goesting hoogstaande kwalitatieve geneeskundige zorg kunnen aanbieden aan onze patiënten.
Ten slotte: akkoord geen woke discours over oude, witte grijze mannen, maar voor AADM is een betere representatie van jongeren, vrouwen en actieve artsen in de Nationale Commissie Artsen-Ziekenfondsen toch essentieel.
